بیش از چهار ماه است که اسدالله خالد وزیر دفاع در بستر بیماری است و در حال حاضر، وزارت های دفاع و امور داخله از سوی سرپرستان اداره می‌شوند.
حالا این پرسش مطرح می‌شود که چرا فردی که بیماری جسمانی دارد، وزیر جنگ کشوری شود که در شرایط جنگی است و مخالفان مسلح دولت هم قادر به سقوط ولسوالی در ولایت‌های هم‌جوار کابل اند.
این در حالیست که اسد الله خالد سه روز پیش پس ماه‌ها غیبت دریکی از برنامه‌های وزارت دفاع ملی سخنرانی آنلاین داشته است.
این بی پشینه است در کشوری که با جنگ سخت و نفس گیر دست وپنجه نرم می‌کند، وزیر جنگ‌اش بیماری جسمانی داشته باشد.
حکومت هم بجای معرفی فرد سالم در رهبری ارتش، دل به سلامتی آقای خالد بسته و درین مدت بارها گفته که اسدالله خالد بهبود یافته و به زودی به کشور بر می‌گردد.
طالبان تا پشت دروازه های کابل خود را رسانده اند، به ویژه در زادگاه رییس جمهور غنی؛ ولایت لوگر.
اما رییس جمهوری این روزها بیشتر سرگرم سرپرست‌سازی نهادهای امنیتی است.
در وزارت داخله هم فردی را سرپرست ساخته که نه آموزش نظامی دیده و نه هم تجربه جنگ را دارد. به باور برخی شهروندان، حکومت بجای استفاده از نیروها در برابر طالبان بیشتر به هدف های سیاسی ازین نیروها کار می‌گیرد.
این درحالی است که طالبان حمله‌های خود را برای تصرف بیشتر ولسوالی‌ها افزایش داده اند در کمتر دو هفته دو ولسوالی را سقوط داده اند ولسوالی المار در فاریاب و چرخ در لوگر.
این قرینه ها نشان میدهد که ظاهرن بهار پیشرو هم مانند سال‌های گذشته بهار خونینی خواهد بود.
