یک روز پس از تکمیل روند رهایی پنج هزار زندانی طالبان، یافته‌های یک تحقیق تازه نشان می‌دهد که بیشتر طالبان آزاد شده، تعهدشان را زیر پا کرده و دوباره به میدان جنگ برگشته‌اند.
مجله‌ی فارین‌پالیسی گزارش داده است که به یک تحقیق نشرناشده‌ی دانشگاه کووین در ایرلندشمالی دست‌یافته که نشان می‌دهد بیش از شصت درصد زندانیان طالب پس از رهایی، به فعالیت‌های جنگی برگشته و شماری از آنان به‌عنوان فرماندهان نظامی و ولسوال‌های نام‌نهاد طالبان گماشته شده‌اند.
در این تحقیق دانشگاه کویین در ایرلند شمالی که از سوی مایکل سمپل و فلیکس کویین افغانستان‌پژوهان مشهور تهیه شده و نسخه‌یی از آن پیش از نشر در اختیار مجله‌ی فارین پالیسی قرار گرفته، نشان می‌دهد که از میان ۱۰۸ زندانی پیشین طالبان که در این تحقیق با آنان گفت‌وگو شده، ٦۸ درصد آن‌ها دوباره برابر دولت سلاح گرفته‌اند و حتا شماری شان، به‌عنوان فرماندهان نظامی و ولسوال‌های نام نهاد این گروه گماشته شده‌اند.
بر اساس این تحقیق، تنها هشت درصد از زندانیان آزاد شده که می‌خواهند دو باره به میدان‌های جنگ برگردند، با مخالفت خانواده‌های شان به ویژه با مخالفت همسران‌شان رو به رو شده اند.
بیست و هفت تا بیست و چهار درصد زندانیان آزاد شده، هم به دلایل مختلف قصد ندارند دوباره به میدان‌های جنگ برگردند.
در همین حال دیبورا لیونز، نماینده‌ی ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد با تاکید بر گنجانیده‌شدن آتش‌بس بشردوستانه در آجندای اولیه‌ی گفت‌وگوها، می‌گوید که سطح کنونی خشونت‌ها در افغانستان در حدی است که نزدیک است رکورد بشکند؛ موضوعی که از دید او، سبب ایجاد فضای بی‌اعتمادی میان دو طرف شده است و ممکن است فرصت کنونی برای صلح را از بین ببرد.
در هفته‌های پسین، میزان رویدادهای امنیتی نزدیک است که ریکورد ثبت کند، به شمول حمله‌های بزرگ تخریب کنندگان صلح که در آن غیر نظامیان هدفی قرار گرفته که در روند صلح نقش دارند.
بسیاری‌ها هم بر این باورند که برای ادامه‌ی گفتگوهای رو در رو میان حکومت و طالبان، باید اعتماد سازی شود.
آغاز گفت‌وگوهای مسقیم حکومت و طالبان، از دید بسیاری‌ها نقطهی عطفی در جنگ ویران‌گر بیست سالهی افغانستان خوانده می‌شود، موضوع سرنوشت سرساز برای آینده‌ی سیاسی کشور که بسیاری‌ها با بیم و امید آن را دنبال می‌کنند.
