امروزها باشندگان نیمروز با رنج ناداری و نبود فرصتهای شغلی سخت دست وپنجه نرم میکنند و از افزایش روز افزون وضعت بد اقتصادی و بیکاری شکایت دارند.
نورمحمد هفتاد ساله باشنده شهر «زرنج» ولایت نیمروزاست که سرپرستی خانواده هشت نفری را بردوش دارد.
او از صبح تا شام در چهارراهی کارگران این شهر برای یافتن کار انتظار میکشد، اما به گفته او بهسبب کهنسال بودنش کسی به او کارنمیدهد.
او ازحکومت سرپرست میخواهد که با راه اندازی پروژههای بزرگ توسعهای، زمینه کار را برای افرادی مانند او فراهم کند.
وی میگوید: «ما از امارت اسلامی میخواهم که روی پروژههای توسعهای کار را آغاز کند تا برای ما زمینه کار کردن فراهم شود ما نمیخواهم که بخاطر کار به ایران پناهنده شویم.»
از سویی هم، شماری از کارگران، از توزیع ناعادلانه کمک نهادهای مددرسان شکایت دارند و میگویند که کمک نهادهای مدد رسان به افراد نیازمند نمیرسد.
درهمین حال، مسؤولان محلی امارت اسلامی میگویند که حکومت درتلاشاست تا زمینه کار را برای شهروندان کشورفراهم کند.
عبدالغفورحاجیمبارک رییس اقتصاد نیمروز میگوید: «امارت اسلامی تلاش میکند تا پروژههای توسعهای فعالیت خود را آغاز کند تا زمینه کار را برای باشندگان این ولایت فراهم کند.»
باشندگان نیمروز همواره از نبود فرصتهای کاری و شغلی شکایت دارند و از همین رو مجبور میشوند تا برای تأمین هزینههای زندگی، به گونه غیر قانونی به ایران سفرکنند.