افغانستان از رهگذر سیاسی؛ در سالی که گذشت همچنان پرالتهاب و داری فراز و فرود بود.
در سالی که گذشت بیشتر تنشهای سیاسی میان ارگ و سپیدار صورت گرفت وتنشهای درون حکومتی میان ارگ و برخی وزیران هم به شدت التهابها افزوده بود.
تقابل کم پیشینه مجلس نمایندگان با حکومت بر سر بودجه، یارگیری و بده و بستانهای سیاسی تازه از دیگر موردهایی بود که جو سیاسی کشور را همچنان پرالتهاب و تنشآلود در سال گذشته نگه
بیشتر تنشها از انتخابات ریاست جمهوری 1398 به ارث مانده بود؛ انتخاباتی که در سایه اتهام تقلبهای سنگین برگزار شد و سپس در مقطعی، دو حکومت موازی را در فاصله یک دیوار به میان آورد.
۵۸ روز نخست سال؛ همه در تنشهای انتخاباتی سپری شد؛ سرانجام تفاهم سیاسی رقم خورد و یک حکومت تازه از بطن یک توافق سیاسی به میان آمد.
محمد اشرف غنی رییس جمهور و عبدالله عبدالله رییس شورای عالی مصالحه ملی با سهم پنجاه درصدی در کابینه؛ برای عبدالله عبدالله در امور حکومت داری هیچ صلاحیت اجرایی پیش بینی نشده بود؛
تفاهم ارگ و سپیدار اما پایان تنشهای سیاسی نبود.
هر بند توافق نامه با عبور از هزار و یک تنش و اختلاف عملی می شد.
بربنیاد توافق عبدالرشید دوستم عنوان مارشالی را در مراسم ویژه در جوزجان دریافت کرد، رییس جمهوری که بر اساس عرف سیاسی، می بایست نشان عالی ترین درجه نظامی را بر دوش او نصب کند، در مراسم غایب بود و کار او را عبدالله عبدالله انجام داد.
در مورد تعیین کابینه هم، سرانجام با چانه زنیهای زیاد ارگ و سپیدار، پس از پنج ماه تاخیر رییس جمهوری در پایان ماه میزان، عضوهای کابینه را برای دریافت رای اعتماد به مجلس معرفی کرد.
از این میان، نامزدان وزارتهای زنان، آموزش و پرورش، اطلاعات و فرهنگ ، انکشاف روستاها و ریاست بانک مرکزی که از نشانی رییس جمهوری معرفی شده بودند، رای اعتماد نگرفتند اما تا به امروز به عنوان سرپرست به کار شان ادامه میدهند.
به اضافه این، تنشهای درون حکومتی با گذشت هر روز بیشتر شده می رفت. رییس جمهور غنی وزیران صحت و مالیه را برکنار کرد؛ وزیرانی که هر دو از تیم ارگ معرفی شده بودند و رای مجلس را به دست آورده بودند؛
در پی افزایش تنشهای سیاسی، میان عطا محمد نور و ارگ ریاست جمهوری، ظاهرا حکومت رو به مارشال دوستم کرد.
محمد محقق از یاران انتخاباتی عبدالله عبدالله هم بالااخره در اردوگاه ارگ خیمه زد و مشاور غنی در امور امنیتی – سیاسی شد.
در ادامه، سرپرستیها و پیشنویس سند بودجه ۱۴۰۰ فصل تازه و کمپیشینه تنش های سیاسی را میان حکومت و قانون گذاران شکل داد. پیش نویس بودجه دوبار قاطعانه رد شد و سرانجام با افزایش دو هزار افغانی در تنخواه کارمندان دولتی، تصویب شد.
اما سرپرستیها سر جای خود ماند.
سال ۱۳۹۹ از رهگذر سیاسی برای نظام افغانستان سرنوشت ساز بود.