۲۶ گردشگر در کشمیر کشته شدند.
اقدامی که تنش‌های دیرینه میان دو کشور رقیب و دارای تسلیحات هسته‌ای را شعله‌ور ساخت.
یکی از بحران‌های ارضی حل ناشده جهان مناقشه کشمیر است که بیش از هفت دهه به درازا کشیده‌است
مروری تاریخی کشمیر.
پس از تقسیم هند به دو کشور مستقل از سوی بریتانیا در سال ۱۹۴۷ هند با اکثریتی هندو و پاکستان با اکثریتی مسلمان تشکیل شد.
اما وضعیت ایالت شهزاده‌نشین جامو و کشمیر که اکثریت مسلمان به رهبری هندو نامشخص باقی ماند.
ماهران سینگ، مهاراجه هندوی کشمیر، در ابتدا قصد داشت ایالتش مستقل بماند. اما با یورش نیروهای قبیله‌ای تحت حمایت پاکستان، او از هند درخواست کمک نظامی کرد و در مقابل، موافقت کرد کشمیر به هند ملحق شود. این الحاق موجب آغاز نخستین جنگ هند و پاکستان شد.
در سال ۱۹۴۹ با میانجی‌گری سازمان ملل آتش‌بس میان هند و پاکستان برقرار شد.
حدود دو سوم کشمیر در کنترول هند و یک سوم دیگر در اختیار پاکستان قرار گرفت.
بخش کوچک کشمیر نیز در دهه بعد به کنترل چین درآمد و به آکسای‌چین موسوم شد.
در سال ۱۹۶۵ نیروهای پاکستانی عملیات تحریک آمیز پنهانی را در کشمیر آغاز کردند این جنگ سه هفته به درازا کشید.
در سال ۱۹۶۶ با امضای توافق تاشکند هند و پاکستان متعهد شدند تا اختلافات را از طریق روش‌های مسالمت‌آمیز حل کنند.
در ۲۲ اپریل ۲۰۲۵، افراد مسلح بر کاروانی از گردشگران عمدتاً هندو در نزدیکی پهلگام آتش گشودند. در این حمله دست‌کم ۲۶ نفر کشته و ۱۷ تن دیگر زخمی شدند. این حمله یکی از مرگبارترین حملات به غیرنظامیان هندی در دهه‌های اخیر بود.
