فارن پالیسی در مقاله‌ای گفته‌است که امریکا زمان خروج از افغانستان، تنها به عقب‌نشینی امن نیروهایش فکر می‌کرد و دست‌یابی به یک راه‌حل صلح‌آمیز در این کشور برایش مهم نبود.
این نشریه دور زدن دولت افغانستان در گفت‌وگو دوحه را با کنار گذاشتن امارت اسلامی در نشست بن ۲۰۰۱ تشبیه کرده‌است.
در این مقاله گفته شده که فرصت‌های زیادی از ۲۰۰۱ تا خروج امریکا از افغانستان برای تأمین صلح در این کشور وجود داشت؛ اما فارن پالیسی عامل اصلی دست نیافتن به آن را دیپلوماسی «ناکام» ایالات متحده دانسته‌است.
این نشریه می‌گوید که از میان گام‌های اشتباه بسیاری که ایالات متحده در جنگ دو دهه‌‌اش در افغانستان برداشته‌است، از دست دادن فرصت صلح پیش‌نهاد شده توسط امارت اسلامی در سال ۲۰۰۱ بوده‌است.
بر بنیاد این مقاله، امارت اسلامی در آغاز تهاجم امریکا به دولت بوش پیش‌نهاد داده بود که جنگ‌جویان‌شان حاضر هستند جنگ افزارهای شان را به زمین بگذارند؛ مشروط بر این‌که تحت زیر پی‌گرد قرار نگیرند، بازداشت نشوند و زندگی عادی داشته باشند.
این گفته‌ها در حالی درز کرده‌است که پیش از این امارت اسلامی همواره بر بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان تأکید کرده بود.
امریکا به خروج امن نیروهایش فکر می‌کرد نه صلح در افغانستان
About the author
